Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός Ανάπλασης του Αστικού Άξονα Αγίας Σοφίας- Αχειροποιήτου / 2012

Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Φορέας: Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

Ομάδα Αρχιτεκτονικής Μελέτης: Έφη Καρυώτη, Άγγελος Παπαγεωργίου, Μαίρη Σκουλούδη, Αρχιτέκτονες

Κυκλοφοριακή Μελέτη: Στυλιανός Παπαηλιού , Πολιτικός Μηχ/κος, Συγκοινωνιολόγος

Μελέτη ΗΜ: Αθηνά Σίβη, Ηλεκτρολόγος Μηχ/κος

Φυτοτεχνική Μελέτη: Αναστάσιος Μαλάμης, Κρίστα Lieven Αντωνίου, Γεωπόνοι

Σύμβουλος: Πασχάλης Ανδρούδης, Αρχιτέκτων, PhD

                               

Η Θεσσαλονίκη οργανώνεται μέσα από ένα πλέγμα παράλληλων και κάθετων δρόμων σε σχέση με το παραλιακό μέτωπο. Η παρούσα πρόταση επιχειρεί να τον ανασχεδιασμό του άξονα ώστε να συνδεθούν τα σημαντικά κτίρια που βρίσκονται κατά μήκος του, τις βυζαντινές εκκλησίες Αχειροποιήτου και Αγ. Σοφίας, την Εκκλησία της Ιεράς Μητρόπολης καθώς και το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα και να ενδυναμωθεί η σύνδεση με το παραλιακό μέτωπο. Η πρόταση ακολουθεί αρχές βιοκλιματικού σχεδιασμού και δίνει προτεραιότητα στους πεζούς. 

Προτείνουμε τη δημιουργία μιας εκτεταμένης πεζοδρομημένης επιφάνειας περιορίζοντας δραστικά την κίνηση του αυτοκινήτου στις απολύτως απαραίτητες διελεύσεις. Μία ροή νερού εισάγεται ως ενθύμιση του υπόγειου ρέματος και παράλληλα με αυτήν οργανώνονται οι δενδροφυτεύσεις από είδη της ελληνικής φύσης που μπορούν να προσαρμοστούν στο ιδιαίτερο αστικό περιβάλλον.

 Η συλλογή και επανάχρηση του βρόχινου νερού είναι βασική επιλογή της πρότασης. Η ενσωμάτωση του συστήματος υδροδότησης στο αρχιτεκτονικό concept (κανάλια νερού, συγκοινωνούντα δοχεία) δίνει τα μέσα για την υλοποίηση της διαδρομής του νερού δια μέσου του άξονα. 

 

Επανασχεδιάζοντας το ανάγλυφο και θέτοντας υποδιαπραγμάτευση ξανά τα όρια του δημόσιου χώρου δημιουργεί νέες χωρικές σχέσεις. Το δάπεδο αποτελεί τον βασικό καμβά, το χαρακτηριστικό «υλικό» στοιχείο της πρότασης. Διαφοροποιείται κατά την κάθοδο προς την θάλασσα από το αδρό (πλατεία Μακεδονομάχων- πατημένο χώμα) σταδιακά σε πιο «ομαλό» όσο πλησιάζουμε προς τη θάλασσα στη λογική της στρωματογραφίας του ανάγλυφου δίπλα σε μία φυσική ροή νερού. Για τον πυρήνα της πρότασης, την πλατεία της Αγίας Σοφίας, προτείνεται ένα μωσαϊκό που απηχεί τον ιστορικό χαρακτήρα του μνημείου με μία μοντέρνα ανάγνωση.